Nihayet Cuma! Nefes alamıyorum şimdi ama yine de mutluyum :) 117.Gün

Çok güzel giden ama ortalarda bir yerde ufacık sallandıktan sonra gece bir kez daha kopan bir gündeyiz tabii ki! Lafı uzatmadan listeyi ekleyeyim (pek çok yorgun olduğum için bu seferlik kısacık yazıp direkt uykuya yol almayı planlıyorum bu gece) :

117.gün
07:45	1 çay bardağı süt
	4 çorba kaşığı nesfit (k.meyveli)
10:45	2 kuru erik + 2 ceviz
13:00	2 yemek kaşığı zeytinyağlı barbunya
	1 tabak yoğurtlu semizotu
	marul + kırmızı lahana + havuç
	1/2 kase sebze çorbası
	1 dilim kepek ekmeği
17:45	2 adet wasa light kraker
	1 ince dilim beyaz peynir
19:00	salata
	5 adet fish finger
	1 ince dilim beyaz peynir
22:00	2 parça bitter çikolata
	20 adet badem

Sabahleyin uyandığımda direkt ve ilk olarak "TATLI!!" çığlıkları yankılandı beynimde (eyvah eyvah geliyor malum dönem bir kez daha öf pöf...). Kolay bir çözüm yaratıp kahvaltıyı tatlı tatlı yaptım. Kesmedi, ara öğünü de kivi yerine kuru erik ve cevizle geçirip içimdeki tatlı krizini toparladım. Benim gibi normalde tatlıya çok merakınız yoksa en deli krizi bile aslında bir şekilde çok da abartmadan atlatabiliyorsunuz sanırım, bu iyi bir şey. Memnunum bu halimden.

Memnun olmadığım nokta ise eğer gün içerisinde normalde alışkın olduğum bir şeyden kendimi mahrum bırakırsam sonradan acısının fena çekmesi. Bugün bu örnek peynir oldu. Sabah kahvaltımı peynirsiz geçirdiğimi şirketten çıkmama az kala fark ettim birden. Aynı anda akşamüstü sütlü kahvemi içmediğim de birden aklıma geldi (bir toplantım vardı, bölüp de gidip kendime kahve alamadım, aramadım da açık söylemek gerekirse). Fakat birden fark ettim ya bunu ayaküstü, işte o an ipin üzerinde kısa süreli bir sallandım. Birden aç olduğumu hissettim ve de canımın tuzlu bir şeyler - daha doğrusu peynir - istediğini. Giderayak dolaba daldım, peynir ve wasa ile gecikmiş bir ara öğün yaptım. Pişman olamadım çünkü eve dönerken araba beni öyle tuttu ki (normalde hiç olmaz) çıkmadan önce bir şeylerle midemi sağlama aldığıma pek sevindim açıkçası. Akşam yemeğinde de peynir isteğimin devam ettiğini fark ettiğimde salatanın içine ufaladığım ufak bir dilim beni sakinleştirdi, mutlu etti. :)

"Tatlı da neymiş yaaaa, biz işimize bakalım" tafrasıyla önce Leslie'yle 2 mil yürüdüm sonrasında da Jillian hocamın level 3'ünde ter atıp ağırlık ve bacak çalıştım. Aslında daha erken bitirebilmek için sadece Jillian'la takılmayı planlıyordum (yazmam gereken bir sürü iRo! yazım birikti ve bu hafta sonu hepsini toparlayabilmek istiyorum, bu akşam 1-2 kitabı yazıveririm diyordum) ama dün akşamın normalin dışındaki yemeği ve egzersizsizliği nedeniyle biraz yürüyüşün de iyi olacağını hissederek onu da araya katıverdim. Akabinde duş vs derken bir baktım gene kafasını kaldırmış benim kriz canavarı ve tatlı yemezsem beni sağa sola saldırtmaya kararlı maalesef... Bir parça çikolata ile 10 adet badem yedim, hani tuzlu tatlıyı dengeleyecek ya ağız tadı açısından? Hah, iyi dengeledi, hoşuma gitti ve ben de aklımda kalacağına midemde kalsın tuzağına düşerek bir o kadar daha yiyiverdim. Kalori açısından myfitnesspal bana hala güzel bir çizgide olduğumu söylüyor, günlük sınırı aşmadığımı görüyorum fakat gelin de bunu midemdeki taş kütleye anlatın. O bademlerin her birini hala tek tek tek tek hissediyorum sanki!

Demek ki neymiş? Akşamları en fazla 10 badem yemeliymiş Aslı, daha fazlasını kaldıramıyormuş. Bu da yeni bilgi oldu bana valla, eskiden hiç de öyle değildi! :)

Şimdi, izninizle hemen kaçıyorum. Biraz okumak ve ardından uyumak vaktidir. Sevgiler, selamlar, hürmetler ve öpücükler herkese! ;)